Wiersz o Sejnach

Sejny.net

16/11/2025 07:59

Przypominamy wiersz "Sejny", napisany przez Franciszka Kobryńczuka w Krasnopolu w lipcu 1993 roku.

Sejny

Spadłeś jak obłok miękki

w ciszę zielonych zasłon

Jak do Ciebie nie tęsknić,

jak Cię nie kochać, miasto?

Ja przybysz, jakby znikąd.

Skuszony Twą urodą,

święcę Twą starożytność

i kocham Twoją młodość.

Wzburzył się Twój krajobraz,

rozniecił w duszy tkliwość.

Ziemio Sejneńska dobra,

jak miłość zawsze żywa!

Tysiące gwiezdnych drobin

mrok zasiał ręką hojną

Księżyc bogato zdobi

kościelnych wież dostojność.

Pagórki na wznak drzemią.

Wilgotny lasu oddech

Pieści wiatr z mgłą na przemian

jeziora oczy modre.

Który tym rządzisz światem

Boże, po pracy ciężkiej

odpocznij sobie latem

na ziemi tej - Sejneńskiej.

Franciszek Kobryńczuk (1929-2016) - urodzony pod Sokołowem Podlaskim, prof. dr hab. nauk weterynaryjnych, swoje życie zawodowe związał z Katedrą Anatomii Zwierząt Wydziału Weterynaryjnego Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego, wychowawca wielu pokoleń weterynarzy, specjalizował się w anatomii żubra. Poeta, autor 30 tomów wierszy dla dorosłych i dzieci, publikowanych m.in. w "Misiu", "Płomyczku", "Płomyku" i in. Wiersz o Sejnach opublikowały "Sejneńskie Wieści" w październiku 1993 roku.