
W konkursie Muzeum Rolnictwa obiekt nie zdobył nagrody, ale... "Komisja konkursowa chwali włodarzy gminy Krasnopol za uratowanie popadającego w ruinę zabytku i wsparte zewnętrznymi finansami zadbanie o jego użyteczność i poprawę stanu technicznego".
Dawna szkoła w Krasnopolu, budynek z 1925 roku, zgłoszono do XVII edycji Konkursu na Najlepiej Zachowany Zabytek Wiejskiego Budownictwa Drewnianego w Województwie Podlaskim, organizowanego przez Muzeum Rolnictwa im. K. Kluka w Ciechanowcu i Urząd Marszałkowski. W przeszłości w rywalizacji nagrodę zdobył niejeden "drewniak" z Sejneńszczyzny:
Przypomnijmy, że w zrewitalizowanym obiekcie otwarto we wrześniu Centrum Opiekuńczo-Mieszkalne:
Konkurs został rozstrzygnięty w listopadzie, budynek gminny ze względu na zmiany w zabytkowej substancji nie zdobył nagrody czy wyróżnienia, ale został uwzględniony w katalogu konkursowym.
- Komisja konkursowa chwali włodarzy gminy Krasnopol za uratowanie popadającego w ruinę zabytku i wsparte zewnętrznymi finansami zadbanie o jego użyteczność i poprawę stanu technicznego (niełatwe choćby ze względu na prawne trudności napotykane w przypadkach remontów drewnianych obiektów użyteczności publicznej)
- czytamy w publikacji. Jury doceniło także dbałość o estetyzację otoczenia - zagospodarowanie terenu, a na szczególne uznanie zdaniem komisji zasłużył fakt, że lipy widoczne na zdjęciu placówki z 1925 roku wciąż rosną.
Katalog konkursowy przytacza historię krasnopolskiego obiektu i tę, jako wartą poznania, cytujemy w całości:
Pod koniec 1925 roku w Krasnopolu uroczyście oddano do użytku spory, długi na 36 m, drewniany budynek szkoły powszechnej, posadowiony na wysokiej podmurówce kamiennej, zrębowy, parterowy z poddaszem użytkowym, przy czym na parterze mieściły się trzy sale lekcyjne, a na poddaszu mieszkania nauczycieli (po przeróbkach w 1929 roku było jednak już ogółem 5 sal lekcyjnych). Przysadzisty dach, nawiązujący swą formą do modnych wówczas stylów regionalno-narodowych (dworkowego) pokryto gontem (bądź wiórem osikowym), zaś uszczelnione mchem bądź słomą styki belek zrębu pobielono w duchu ludowych polskich rozwiązań ciesielsko-budowlanych. Szkołę ogrzewało kilkanaście pieców kaflowych.
W drewnianej szkole wychowało się wiele pokoleń krasnopolan, bo budynek ten pełnił funkcje dydaktyczne nieustannie (nawet podczas wojny, kiedy to uczyły się tu dzieci volksdeutschów) i bardzo długo, bo aż do 2002 roku. W międzyczasie przechodził pomniejsze remonty - na przykład w latach 1950-1951 wyremontowano dach, pokryto go płytkami eternitowymi i założono orynnowanie; kolejny większy remont przeprowadzono w roku 1974. Wcześniej ściany oszalowano deskami. W roku 2002 budynek przestał być użytkowany i zaczął popadać w ruinę: wybito szyby, a elewację pokryto niechlujnym graffiti.
Po upływie dwóch kolejnych dekad, w 2022 roku, gmina Krasnopol podpisała umowę w ramach resortowego programu Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej „Centrum Opiekuńczo-Mieszkalne", finansowanego z państwowego funduszu celowego pod nazwą Solidarnościowy Fundusz Wsparcia Osób Niepełnosprawnych, na realizację zadania pod nazwą Przebudowa i zmiana sposobu użytkowania budynku po byłej szkole podstawowej na budynek Centrum Opiekuńczo-Mieszkalnego.
Budynek odnowiono, docieplono i zaadaptowano do nowych funkcji. Wymieniono deskowe oszalowanie, wstawiono okna (dawniej białe i zlicowane z elewacją, teraz brązowe i wgłębione 20 cm względem lica elewacji), wewnątrz oblicowano ściany i sufity suchym tynkiem (wcześniej ściany były otynkowane na krzyżowym listwowaniu), położono nowe posadzki, całkowicie wymieniono pokrycie dachu i orynnowanie.
Fot. A. Kułak, z katalogu konkursowego
Chcesz być na bieżąco z wieściami z naszego portalu? Obserwuj nas na Google News!
Twoje zdanie jest ważne jednak nie może ranić innych osób lub grup.
Komentarze mogą dodawać tylko zalogowani użytkownicy.
Komentarze opinie