O chciwym Hipilu

Na przełomie XVII i XVIII wieku miasto Sejny miało niejaki problem, aby udowodnić na piśmie, że ma miejskie przywileje. Sytuację ratowali żydowscy mieszkańcy.

Rządy zaboru pruskiego w prowincji wschodniej odznaczały się typowym, przypisywanym Prusakom porządkiem i formalizowaniem wszystkiego. W tamtym czasie rząd nakazał pomiar miejskich gruntów i odnalezienie dawnych przywilejów, które Sejny otrzymywały od przedrozbiorowych władców. Tu jednak nastąpił problem:

- Lecz Dominikanie przewidując w tych błogich zamiarach rządu swój upadek nie tylko materjalny lecz i moralny, wszystkie akta, księgi i dyplomata Sejn tyczące się, jak o tém miejscowe kościelne akta przekonywają, spalili, a to dlatego, żeby się nie wydało, iż grunta, na których przed (...) wojną szwedzką wielkie miasto istniało, jure caduco (diabelskim prawem - przyp. sejny.net) zajęte zostały przez zgromadzenie zakonne na własność i następnie wydzierżawione były za czynsz wieczysty nowoosiedlającym się w mieście mieszkańcom - referuje Aleksander Połujański w pracy "Wędrówki po guberni augustowskiej w celu naukowym odbyte" z 1859 roku.

W tej sytuacji król pruski obdarował Sejny nowym przywilejem. Dokument przywiózł miastu landrat powiatu wigierskiego (przedstawiciel króla pruskiego w terenie), niejaki Hipil. Za fatygę zażądał jednak... 700 talarów. Wykupienia podjęli się sejneńscy kupcy, Abraham Simon Sender i Chackiel Dawidowicz. Mogli jednak wyasygnować tylko 400 talarów. Hipil nie oddał przywileju i zabrał go ze sobą. 

Ostatecznie Sejny nie zostały bez "podkładki" na dowód swojej miejskości i jej praw.

- Nie zginął jednakże ten dokument, bo był zaaktykowany (zewidencjonowany, zapisany - przyp. sejny.net) w grodztwie grodzieńskiém, zkąd dla własnego użytku dostał kopię onego kupiec miejscowy m. Sejn dziś żyjący Rafał Lejpuner - donosi Połujański.

O Lejpunerze autor "Wędrówek..." wspomina jeszcze raz. Mianowicie to naprzeciwko domu tego właśnie kupca zbudowano pierwszy sejneński ratusz - budowlę w stylu szkockim, kwadratową, z kolumnadą naokoło, służącą za pręgierz do karania przestępców, nakrytą stożkowym dachem z chorągiewką z wizerunkiem niedźwiedzia - herbu Żmudzi.

Fot. pocztówka, ratusz w Sejnach.